klp.plStreszczenie według przekładu Adama Mickiewicza
Król dał sygnał do rozpoczęcia igrzysk. Na jego rozkaz na arenę wpuszczono ogromne lwisko. Znudzone i śpiące zwierze kładzie się na środku palcu bez ochoty na walkę. Na kolejne skinienie króla na arenę wpuszczono tygrysa. Ten, zupełnie odwrotnie od swojego poprzednika, nie może doczekać się pojedynku. Władca dał sygnał do podniesienia krat po raz trzeci. Wtedy na plac boju, ku uciesze widzów, wybiegły dwa lamparty. Para drapieżników rzuciła się na tygrysa. Na arenie krwawa walka zagorzała na dobre, nawet lew dołączył do jatki.
Wtedy z krużganku pałacu nadobna Marta upuściła rękawiczkę pomiędzy szalejące na arenie bestie. Kobieta z uśmiechem na ustach powiedziała wówczas do rycerza Emroda: Kto mię tak kocha jak po tysiąc razy / Czułymi przysiągł wyrazy, / Niechaj mi teraz rękawiczkę poda.
Odważny rycerz wkroczył na arenę i śmiało podniósł rękawiczkę, ku przerażeniu tłumu. Wrócił z nią na krużganek, rzucił Marcie rękawiczkę i powiedział: Pani, twych wdzięków nie trzeba mi wcale. Powiedziawszy te słowa odszedł i już nigdy nie powrócił.
Autor: