klp.plUrodził się 10 listopada 1759 roku w Marbach (Niemcy). Swoją pierwszą sztukę zatytułowaną Zbójcy napisał będąc uczniem Karlsschule Stuttgart, słynnej akademii wojskowej założonej przez księcia Wirtembergii Karola Eugeniusza. Studiował tam medycynę i prawo, a w wolnych chwilach poznawał dzieła Goethego. Wspomniane debiutanckie dzieło szybko przyniosło mu sławę. Okrzyknięto go „niemieckim Szekspirem”.
Władzy nie spodobała się poruszana przez niego tematyka, dlatego zaraz po premierze Zbójców został on aresztowany. Zakazano mu publikowania dzieł. Schiller został zmuszony do ucieczki ze Stuttgartu. W 1787 roku znalazł się w Weimarze. Tam napisał Odę do radości. Do tego poematu muzykę skomponował Ludwig von Beethoven.
Na stałe osiedlił się w Jenie, gdzie ożenił się z Charlotte von Lengfeld. Miał z nią czwórkę dzieci. Na miejscowym uniwersytecie znalazł pracę jako wykładowca historii i filozofii. Wciąż zbierał laury za Zbójców. W 1792 roku został honorowym obywatelem Republiki Francuskiej.
W 1797 roku wraz Goethem (swoim serdecznym przyjacielem) opublikowali na łamach czasopisma "Almanach Muz" zbiór ballad. Schiller pokazał wówczas światu po raz pierwszy takie dzieła jak: Rękawiczka czy Rycerz Toggenburg. Między innymi dzięki tym utworom, oraz Kseniom (krótkim satyrycznym wierszykom) zaskarbił sobie sympatię publiczności, która nazwała go „piewcą wolności”.
Za namową Goethego powrócił z nim do Weimaru, gdzie wspólnie założyli teatr. Schiller po latach ponownie pisał sztuki. W tym mieście pozostał aż do śmierci, która nastąpiła nader szybko. Poeta zmarł w wieku czterdziestu pięciu lat na gruźlicę. Zdarzenie to miało miejsce 9 maja 1805 roku.
Twórczość Schillera
Najsłynniejsze poematy i ballady:
Oda do radości
Żurawie Ibika
Pieśń o dzwonie
Rękawiczka
Rezygnacja
Dramaty:
Zbójcy (1781)
Intryga i miłość (1783)
Sprzysiężenie Fieska w Genui (1784)
Don Carlos (1787)
Maria Stuart (1800)
Dziewica Orleańska (1801)
Oblubienica z Messyny (1803)
strona: - 1 - - 2 -
Autor: