Marta Fik, autorka pracy Trzydzieści pięć sezonów, tak charakteryzuje styl Axera:
Unika metafor jednoznacznych, metod nadmiernie ekspresyjnych, własny komentarz podając dyskretnie przez ustawienie niektórych sytuacji, tak z reguły osadzonych w klimacie całości, iż wiele rozwiązań dodanych przez reżysera przypisuje się autorowi, a także przez prowadzenia ról. Wiadomo powszechnie, że silną stroną realizacji Axerowskich jest aktorstwo i to aktorstwo określonego typu, nie nazbyt ekspresyjne, raczej tłumiące czy pozwalające domyślać się wielorakich namiętności niż dające im ujście.
Już od 1962 roku Axer ściśle współpracował z zagranicznymi teatrami, między innymi w RFN, ZSRR, Szwajcarii, Austrii, Holandii i USA. Reżyserując na najlepszych scenach świata skutecznie podpatrywał i wszczepiał polskim aktorom najnowsze kanony rzemiosła. Liczne podróże umożliwiły mu również zapoznawanie się z najnowszymi dziełami, które później przekazywał publiczności Teatru Współczesnego.
strona: - 1 - - 2 -