Styczeń – ZSRR uznaje istnienie Tymczasowego Rządu RP, a USA i Wielka Brytania udzielają poparcia rządowi emigracyjnemu premiera i działacza socjalistycznego - Tomasza Arciszewskiego.
Luty - konferencja Wielkiej Trójki w Jałcie, zwana także krymską ustanawiająca porządek powojennego świata (Ustalenie tzw. ładu jałtańskiego).
Kwiecień - w Moskwie zostaje ratyfikowany układ między Polską a ZSRR, traktujący o przyjaźni, wzajemnej pomocy i współpracy, który w rzeczywistości jest początkiem uzależnienia ekonomicznego, militarnego i politycznego.
Kwiecień–czerwiec - konferencja założycielska ONZ, następczyni Ligi Narodów, w San Francisco, z udziałem 50 państw z całego świata.
Maj – oficjalne zakończenie II wojny światowej.
Czerwiec – początek tak zwanego „proces szesnastu” w Moskwie, w którym przywódcy Polskiego Państwa Podziemnego, aresztowani podstępnie przez NKWD w Pruszkowie w marcu, zostają skazani, a o którym historyk Norman Davies napisał w Powstaniu '44:
(…) był kluczowym wydarzeniem ukazującym kierunek sowieckiej polityki. Stanowił potwierdzenie zarówno złej woli komunistów, jak i ich determinacji w niszczeniu wszystkich przeciwników politycznych. Był wzorcowym procesem pokazowym - pełnym absurdalnych oskarżeń, podsądnych, którym wyprano mózgi, i zmuszonych do fałszywych zeznań świadków; nie miał nic wspólnego z prawdziwymi przestępstwami. Wyreżyserowano go, aby zademonstrować, że (...) "sowiecka sprawiedliwość" potrafi bezkarnie wypromować nawet najbardziej oczywista niesprawiedliwość i że zachodnie mocarstwa nie mogą zrobić nic (...)
Powołanie przez prezydenta Krajowej Rady Narodowej Bolesława Bieruta Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej z Edwardem Osóbką-Morawskim (PPS) na czele, uznanego przez rządy państw zachodnich, które wcześniej wycofały uznanie dla rządu RP na uchodźstwie.
Lipiec-sierpień - konferencja w Poczdamie z udziałem delegacji rządu polskiego, w wyniku której Niemcy zostają podzielone na strefy okupacyjne oraz obarczone za II wojnę światową, a Polsce zostaje wytyczona nowa zachodnia granica (na linii rzeki Odry i Nysy Łużyckiej).
Rozwiązanie Rady Jedności Narodowej poprzez wydanie odezwy programowej do narodu polskiego – Testamentu Polski Walczącej, w której domagano się opuszczenia Polski przez wojska sowieckie i zakończenia nękania ze względu na poglądy polityczne.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 -