Ekspresjonizm w sztuce

Abstrakcjonistyczne ugrupowanie artystyczne Der Blaue Reiter, które istniało w Monachium w latach 1911-1914, miało również wielki wpływ na ukształtowanie się innego wielkiego nurtu – ekspresjonizmu. Równie wielkie zasługi w tym zakresie miała założona w 1905 roku w Dreźnie grupa Die Brücke (Most). Artystami, którzy powołali ją do życia byli Fritz Bleyl, Erich Heckel, Ernst Ludwig Kirchner oraz Karl Schmidt-Rottluff.

Słowa „ekspresjonizm” po raz pierwszy użył francuski plastyk o nazwisku Herve, by właśnie tak zatytułować swój obraz z 1901 roku. Dwa lata później tego samego słowa do nazwania swojej pracy użył, wspomniany przy okazji abstrakcjonizmu, Kandinsky. Ekspresjonizm rozwijał się głównie w Niemczech. Jak pisze Agnieszka Krawczyk:

Twórcy spod znaku ekspresjonizmu sięgali z jednej strony do doświadczeń symbolizmu, a z drugiej do dokonań psychoanalizy Freuda. Sztuka ta odzwierciedlała przede wszystkim zagubione niepokoje człowieka współczesnego. Ekspresjoniści pokazywali życie w jego złożoności i dynamice, przedstawiali świat zdeformowany, o przejaskrawionych kolorach, unikali linii poziomych i pionowych, posługiwali się skośnymi. Używali jaskrawych kontrastów kolorystycznych.

Poza Niemcami, ekspresjonizm najlepiej rozwijał się we Francji, Norwegii, Rosji, Belgii i Austrii. Do najwybitniejszych jego przedstawicieli należą: Marc Chagall, Gustav Klimt, Egon Schiele, Edvard Munch, Emil Nolde, Chaim Soutine, James Ensor, Oskar Kokoschka, Ernst Ludwig Kirchner, Max Beckmann, Franz Marc, Otto Dix, Käthe Schmidt Kollwitz, Georges Rouault, Amedeo Modigliani.

  Dowiedz się więcej