Sport w II Rzeczpospolitej

Powrót Polski na mapę Europy oznaczał również powrót sportowców reprezentujących Rzeczpospolitą na arenie międzynarodowej rywalizacji sportowej. Aktywność ruchowa cieszyła się ogromną popularnością w odrodzonym państwie. Kultura fizyczna wraz z kulturą duchową stanowiły wielką dumę i radość dla polskiego społeczeństwa. W II Rzeczpospolitej sport uprawiali wszyscy, bez znaczenia na pochodzenie, wykształcenie czy wykonywany zawód. Z każdym rokiem liczba zarejestrowanych sportowców rosła, aż pod koniec dwudziestolecia międzywojennego osiągnęła blisko pół miliona.

Największym wyzwaniem okresu powojennego było scalenie trzech odrębnych struktur wychowania fizycznego i sportu, istniejących pod różniącymi się od siebie również pod tym względem zaborami, w jeden sprawny organizm. W Krakowie w połowie 1919 roku powstał Polski Związek Lekkiej Atletyki (PZLA), a w Warszawie w dniach 20-21 września tego samego roku odbył się pierwszy konstytucyjny zjazd delegatów Polskiego Związku Piłki Nożnej (PZPN). Pierwszym prezesem PZPN wybrano wówczas Edwarda Cetnarowskiego.

12 października 1919 roku powołano do życia Komitet Udziału Polski w Igrzyskach Olimpijskich, a na jego czele stanął Stanisław Polakiewicz. Tymczasowy Naczelnik Państwa Józef Piłsudski osobiście patronował tej instytucji. W grudniu organizacja przekształciła się w funkcjonujący do dziś Polski Komitet Olimpijski (PKOl). Pierwszym prezesem PKOl wybrano Stefana Lubomirskiego. Rok później Międzynarodowy Komitet Olimpijski oficjalnie przyjął Polskę do swoich struktur.

W kolejnych latach powstało jeszcze siedem związków sportowych zrzeszających przedstawicieli poszczególnych dyscyplin. Jednak najlepiej rozwijającym się wciąż pozostawał PZPN. Piłka nożna była już wtedy uważana za najpopularniejszy sport. Zaowocowało to tym, że w 1923 roku PZPN został przyjęty do rodziny FIFA (Międzynarodowa Federacja Piłki Nożnej). Wydarzenie to oznaczało, że piłkarska reprezentacja Polski miała prawo występować na wszelkich imprezach mistrzowskich organizowanych przez FIFA.

Futbol stał się sposobem na życie dla wielu młodych ludzi, którzy z zapartym tchem śledzili poczynania biało-czerwonych na arenie międzynarodowej. Niestety początki nie były łatwe. Reprezentacja Polski przegrała swoje pierwsze oficjalne spotkanie. Miało to miejsce w grudniu 1921 roku, a rywalem Polaków byli wówczas Węgrzy. Mecz rozgrywany w Budapeszcie zakończył się zwycięstwem gospodarzy 1:0. Rewanż okazał się być jeszcze bardziej dotkliwy, ponieważ w Krakowie biało-czerwoni przegrali z Madziarami aż 0:3.



strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 - 

  Dowiedz się więcej