Rodzina w literaturze

”Szczenięce lata” - M. Wańkowicz snuje opowieści o dzieciństwie i ziemiańskich tradycjach. W książce znajdujemy dokładny opis dwóch dworków szlacheckich. Pierwszy z nich znajduje się w Nowotrzebach, na Kowieńszczyźnie, drugi w rodzinnym majątku Wańkowiczów - Kalużycach, w powiecie ihumeńskim, ziemi mińskiej na Białorusi. Punktem centralnym obu dworków jest dom rodzinny, w którym odnajdujemy jedyny i niepowtarzalny klimat każdego rodzinnego gniazda.

”Ferdydurke” - W. Gombrowicz opisuje rodzinę Młodziaków. Jest to rozrachunek z nowoczesnym mieszczaństwem, hołdującym nowym metodom wychowawczym – swobodzie. Okazuje się jednak, że liberalizm to tylko deklaracja, kryjąca filistra. Członkowie rodziny przeciwstawiając się tradycji popadają w nowe formy. Próba uratowania rodziny przez zniesienie anarchii kończy się niepowodzeniem.

”Tango” - S. Mrożek ukazuje trzypokoleniową rodzinę Stomilów, która w żaden sposób nie potrafi się porozumieć. Panuje w niej bezład. Dom wypełniają porozrzucane rupiecie. Ojciec nie potrafi być ojcem, jego miejsce zajmuje syn – Artur, próbując przywróci ład w rodzinie, zaś babcia zachowuje się jak młódka. Artur o swoim domu mówi:

”W tym domu panuje bezład, entropia i anarchia (…). Żadnego porządku, żadnej zgodności z dniem bieżącym. Żadnej skromności ani inicjatywy. Tutaj nie można oddychać, chodzić, żyć!”

Sztuka „Dom” - Józef Baran kojarzy dom z kolejnymi narodzinami, pogrzebami i weselami członków rodziny. Wszystko następuje po sobie w stosownym rymie, tylko matka upiera się ”to wszystko było wczoraj”.

strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 - 

  Dowiedz się więcej