Bezokolicznik - co powinieneś o nim wiedzieć?

To nieosobowa forma czasownika (łac. infinitivus), która występuje w wielu językach. Co to znaczy nieosobowa? Nie możemy wskazać ani osoby, ani liczby, ani czasu użytego czasownika. Rozpoznawalny jest jedynie aspekt (dokonany lub niedokonany, np. czytać – przeczytać, kupować – kupić).

Budowa bezokolicznika

Dla bezokoliczników charakterystyczna jest końcówka -ć (stać, jeść, paść) oraz –c (biec, uciec, móc, tłuc).

Kiedy używamy bezokoliczników?

To forma spotykana nie tylko w słownikach. Pełni często zaskakujące role.
1) Jest składową form czasu przyszłego złożonego, np.
Za tydzień będziemy robić remont.
Jutro będzie padać.
Zaczniesz gotować samodzielnie.

2) Pełni funkcję podmiotu:
Dobrze jest się bawić.
Oszczędzać nie jest łatwo.

3) Pełni funkcję dopełnienia:
Zaczęło padać.
Poszłam posprzątać w kuchni.

4) Występuje w pozycji typowej dla czasownika, jako orzeczenie, np.:
Nie deptać trawników.

5) A także w pozycjach właściwych rzeczownikowi, np.:
Chcę jeść.

  Dowiedz się więcej