Streszczenia i opracowania lektur szkolnych klp klp.pl Lektury Analizy i interpretacje Motywy literackie Epoki
Podmiot towarzyszący to konstrukcja składniowa, w której występuje więcej niż jeden wykonawca czynności, z tym że jeden z nich jest wyrażony przez rzeczownik w mianowniku (odpowiadając na pytania "kto?" lub "co?"), a drugi przez rzeczownik w narzędniku (odpowiadając na pytania "z kim?" lub "z czym?"). Rzeczowniki te są połączone za pomocą słów "z" lub "wraz".

Przykłady:
Mama z synem poszła do sklepu.
Tata z synem pojechali na wakacje.


Podmiot towarzyszący różni się od podmiotu szeregowego nie tylko przypadkiem, w którym występuje drugi z rzeczowników. Różnią się również formą orzeczenia. Dlaczego mama z synem poszła, skoro syn jest rodzajem męskim?

Warto sobie skojarzyć, że w przypadku podmiotu towarzyszącego jeden rzeczownik jest „towarzyszem” drugiego (tutaj: syn jest towarzyszem mamy). Musi więc dostosować się do niego formą. W podmiocie szeregowym rzeczowniki stoją razem w równym szeregu – dostosowują się więc wyłączne do rodzaju męskiego (jeśli taki występuje). Spójrz raz jeszcze na przykłady:

Halina wraz z ojcem grała w grę.
W tym przypadku Halina ma nadrzędne znaczenie. To ona grała w grę wraz z ojcem. Kluczowy jest tutaj spójnik wraz z. Jest to przykład podmiotu towarzyszącego, gdyż ojciec niejako towarzyszy Halinie.

Halina i ojciec grali w grę.
W tym przypadku Halina jest równie ważna, co ojciec. Wspólnie grali w grę, o czym świadczy spójnik i. Jest to przykład podmiotu szeregowego, więc orzeczenie dostosowuje się do rzeczownika męskiego, jakim jest ojciec.

Dobrze wiedzieć
W przypadku podmiotu szeregowego wszystkie człony są tak samo istotne. W przypadku podmiotu towarzyszącego zawsze ważniejszy jest pierwszy człon podmiotu, czyli rzeczownik w mianowniku.


Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij



  Dowiedz się więcej
1  Stylizacja biblijna – morał prosto z Biblii
2  Stylizacja językowa – wszystko, co powinieneś o niej wiedzieć
3  Jak napisać dobry reportaż?