W języku polskim istnieje zasada, że pomiędzy podmiotem a orzeczeniem musi zachodzić
związek zgody. Oznacza to, że rodzaj (męski, żeński nijaki, męskoosobowy, niemęskoosobowy), liczba (pojedyncza, mnoga) oraz osoba (pierwsza, druga, trzecia), w jakich sformułowane jest orzeczenie, muszą odpowiadać rodzajowi, liczbie i osobie podmiotu. Przejdźmy do przykładów:
Gosia poszła po zakupy (rodzaj żeński, liczba pojedyncza, os. trzecia);
Gosia i Zosia poszły po zakupy (rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, os. trzecia – one poszły);
Poszedłeś po zakupy (podmiot domyślny „ty”, rodzaj męski, liczba pojedyncza, os. druga);
Poszliśmy po zakupy (podmiot domyślny „my”, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga, os. pierwsza).