Epitet podmiotowy pozwala mówiącemu określić dany przedmiot, zjawisko lub osobę, jednocześnie oddając własny emocjonalny stosunek. Jego prostsza, potoczna nazwa to
epitet uczuciowy, gdyż właśnie mówi często o uczuciach, np.
oszałamiająca kobieta, fantastyczny serial, przerażający korytarz.
Spójrz na przykład wykorzystania epitetu podmiotowego przez Jana Kochanowskiego w
Trenie I:
Wszytki a wszytki zaraz w dom sie mój noście,
A mnie płakać mej wdzięcznej dziewki pomoście