- II część „Dziadów” to utwór, który odzwierciedla fascynację poety ludowością.
- Mickiewicz celowo umieścił akcję dramatu w cmentarnej kaplicy, a jej bohaterami uczynił przybywające z zaświatów duchy.
- Duchy przybywające na ceremonię dziadów zostały podzielone na trzy kategorie, by pokazać, że każda wina jest inna, a kara powinna być sprawiedliwa w stosunku do przewinienia.
- Mickiewicz nawiązał do ludowej moralności, by nadać swojemu dziełu pouczający charakter i pokazać, że każda wina oznacza karę.
- Przestrogi wypowiadane przez zjawy stanowiły uniwersalne wskazówki dotyczące tego, jak postępować w życiu, by zaznać spokoju po śmierci.
„Romantyczność”, „Świtezianka”, „Świteź” Adam Mickiewicz – ballady nawiązują do moralności i sprawiedliwości ludowej zakładających, że każda wina wiążę się z karą;