Obozowa codzienność jako czas trudnych doświadczeń egzystencjalnych. Omów zagadnienie na podstawie opowiadania "Ludzie, którzy szli" Tadeusza Borowskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst

MATURA 2025 - pełną odpowiedź na wszystkie pytania maturalne znajdziesz w ebooku - 110 odpowiedzi na pytania jawne. Sprawdzam >>

Tadeusz Borowski był jednym z więźniów obozów koncentracyjnych. Przeżył to piekło, a swoje doświadczenia opisał w cyklu, opowiadań skupiając się nie tylko na opisie obozowej codzienności, ale także pokazaniu czytelnikowi, że był to dla niego czas trudnych doświadczeń egzystencjalnych.

- Autor zwrócił uwagę na „zlagrowanie” więźniów, które polegało głównie na porzuceniu człowieczeństwa i postępowanie zgodnie z obozową moralnością.
- Dla więźniów widok tysięcy ludzi zmierzających do krematorium był codziennością i nie wzbudzał w nich żadnych emocji.
- Życie w obozie wzbudzało w więźniach wiele pytań dotyczących celu takiej egzystencji.
- Ruda blokowa zastanawiała się, czy osadzonych także czeka kara za ich obojętne zachowanie wobec wszechobecnego zła.
- Więźniowie zdawali sobie także sprawę z tego, że ludzie życie jest kruche i ma niewielką wartość w obliczu wojny.
- Pobyt w obozie koncentracyjnym był sytuacją skrajną, dlatego przebywający w nim ludzie doświadczali kryzysu moralnego.

„Inny świat” Gustaw Herling-Grudziński – więźniowie łagru w Jercewie każdego dnia zadawali sobie pytania dotyczące sensu swojej egzystencji i tego, jak wiele są w stanie poświęcić, by przetrwać w obozowej rzeczywistości;